Een rechercheur met een drugsprobleem, een hyperintelligente femme fatale, expliciete seksscènes en als decor Los Angeles: Basic Instinct was de spraakmakendste van alle neo-noir thrillers uit de jaren negentig. Met Michael Douglas, Sharon Stone en een ijspriem. In een prachtige 4K-restauratie.
Nick Curran (Michael Douglas) onderzoekt de bloedige moord op een popster in LA. Hoofdverdachte is de vriendin van de zanger, Catherine Tramell, mystery thriller-schrijfster.
Tramell lijkt nauwelijks aangedaan door de dood van haar minnaar, curieus is wel de manier waarop de moord is uitgevoerd – een ijspriem was het steekwapen -, precies zoals beschreven staat in Trammels laatste boek. Curran ondervraagt en raakt, niet zonder kleerscheuren, verstrikt in de manipulaties van de hyperintelligente verleidster Tramell.
Basic Instinct geldt als de spraakmakendste neo-noir titel van de jaren negentig, toen ook films als L.A. Confidential (Curtis Hanson), Devil in a Blue Dress (Carl Franklin, exponent van de New Black Cinema) en Lost Highway (David Lynch) de aandacht trokken.
Spraakmakend, vanwege Verhoevens onbekommerde, expliciete weergave van seks – voor puriteins Amerika nog altijd schokkend – en de vermeend misogyne en LHBT-vijandige ondertoon, waartegen krachtig protest werd geuit.
Voor Verhoeven was Basic Instinct een voortzetting van het thema van De Vierde Man, waarin Renée Soutendijk Sharon Stone voorgaat als dodelijke blonde verleidster – nog zonder de coke, bondage, gewelddadigheid én duizelingwekkende autoachtervolging van Basic Instinct, door de New York Times omschreven als “red-hot, dangerously modern romance”.
